Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Scleranthus annuus & Persicaria hydropiper

fotò
fotò
Gnavello(-de-l'an)

Scleranthus annuus

Caryophyllaceae

Nom en français : Gnavelle annuelle.

Descripcioun :
Aquelo planto, proun ramificado, se tirasso sus la sablo e lis endré trepeja. Sus si tijo se podon vèire uno à dos bando de péu crespu. Li fueio soun redo e en long. Li flour, verdo, soun pas bèn grosso e fan d'enflourejado agroumelado. La subsp. presentado eici, emé de flour gaire duberto e que trachis dins li mitan primàri, ié dison polycarpos. Coumpara emé la gnavello-renadivo.

Usanço :
Fai partido dóu group (38 meno) de flour dicho "de Bach". Ramenten que lou mege, Dr Edward Bach (1886-1936), adoubè de poutingo de flour que dèvon "armounisa l'equilibre epsichique de la persouno". La gnavello permetrié de prendre de decisioun. En Poulougno, au siècle passa s'acampavo li babo de vermèu (Coccus Polonicus) que reston sus li racino pèr n'en faire un coulourant rouge.

Port : Erbo
Taio : 2 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Scleranthus
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Tepiero sablouso - Sablo - Trepadou - Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Scleranthus annuus L., 1753

fotò
fotò
Pebre-d'aigo

Persicaria hydropiper

Polygonaceae

Àutri noum : Plago-de-sant-Ro, Erbo-de-la-plago, Erbo-de-sant-Cristòu, Cuou-coui.

Noms en français : Poivre d'eau, Renouée Poivre d'eau.

Descripcioun :
Planto que trachis en ribo de ribiero. Li flour soun pas gaire serrado lis uno dis autro e la ramo que li porto èi clinado. De tasta un tros de fueio vous dounara l'asseguranço de la determinacioun, èi bèn pebra.

Usanço :
Li jòuini fueio de pebre-d'aigo se podon manja, mai pas de trop que i'a, coume pèr lis eigreto e li patiènci, d'acide óussali. I japounés i'agrado forço. Poudès vous servi di grano à la plaço dóu pebre (ço qu'es esta fa dóu tèms de la segoundo guerro moundialo en Alemagno). Mèfi li fueio podon douna d'irritacioun.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Persicaria
Famiho : Polygonaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun

Liò : Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Persicaria hydropiper (L.) Spach, 1841 (= Polygonum hydropiper L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
C
C
C
RR
R
RRR

Scleranthus annuus & Persicaria hydropiper

RR
ges
CC
RR
R
C
RR
ges

Coumpara Gnavello(-de-l'an) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pebre-d'aigo emé uno autro planto

fotò